روزهای گرم تابستان 1401 در صنعت بیمه ایران با بحث های داغ پیرامون سوئیچ بیمه و بیانیه های رفت و برگشتی بین بازیگران مختلف در سمت شبکه فروش سنتی، کارگزاری های برخط، نهاد ناظر، سندیکا و مطبوعات، داغ تر از همیشه نیز شده است. یادداشت بیش رو، با ذکر نمونه هایی در خارج از ایران به بررسی نحوه تعامل بیمه گران و اگریگیتورها (سامانه های مقایسه/تجمیع قیمت بیمه) میپردازد.

نمایندگان می توانند با گسترش تمرکز راهکارهای دیجیتال خود به مرزهایی فقط فراتر از فقط بهبود فرایندهای کاری روزمره و استفاده از آن در استراتژی های رشد بزرگتر، در رقابت باقی بمانند و در بازار فعلی برتری خود را حفظ کنند.

چندین سال است که آینده کانال های توزیع سنّتی، مرسوم، مستقر، کلاسیک (کلمات متعددی در ارجاع به آنها استفاده میشود) در هر بحث یا مجادله ای درباره تحول دیجیتال در صنعت بیمه و اکوسیستم اینشورتک شنیده میشود. در ایران؛ بعضاً کار به حساسیت روی بار روانی کلمات کشیده است، بجای بار حقوقی و تاثیر عملی روی فرایندها! همین گفتگو البته با آرامش بیشتری در جای جای دنیا در جریان است. یادداشت پیش رو در سال 2019 نوشته شده است و تصویری به دست میدهد از بحثهای پیرامون این موضوع در دوران پیشا-کرونا.(مترجم)

درسالهای اخیر باتوجه به گسترش اکوسیستم اینشورتک و بخصوص سامانه های مقایسه قیمت، صاحبنظران فرضیه های مختلفی را برای آینده اجزای مختلف زنجیره ارزش صنعت بیمه مطرح کرده اند. یکی از جنجالی ترین آنها آینده کانال فروش نمایندگان بوده است. کمتر همایشی را میتوان پیدا کرد که این موضوع بحث داغ آن نباشد. یادداشت پیش رو از زاویه دید یک نماینده به این موضوع پرداخته است.