ریسک‌های نوظهور پیش رو: چشم‌انداز آینده‌ی صنعت بیمه

طبق گزارش جدید انجمن ژنو، ماهیت ریسک‌ها در حال تغییر است و بیمه‌گران نیز باید همگام با آن‌ها آماده‌ی تغییر باشند. در ادامه، علاوه بر بررسی مسیر پیش رو نکات کلیدی این گزارش نیز برشمرده می‌شود:

فلسفه‌ی وجودی بیمه، کاهش ریسک

بیمه‌گران برای محافظت در برابر رویدادهای پیش‌بینی‌نشده، ریسک‌ها را تجمیع و بازتوزیع می‌کنند که افراد و سازمان‌ها اطمینان خاطر داشته باشند که تهدیدهای بالقوه از نظر مالی پوشش داده می‌شوند تا بتوانند با خیال آسوده منافع خود را دنبال کنند. ولی بر اساس گزارش جدید انجمن ژنو، همزمان با تغییرات چشم‌انداز فرهنگی، ژئوپلیتیکی و زیست‌محیطی، ماهیت ریسک‌ها نیز در حال تغییر است و بیمه‌گران باید مدل کسب‌وکار سنتی خود را برای همگام شدن با آن اصلاح کنند.

اگر چند سال گذشته نشانه‌ای در خود داشته باشد، این است که نرخ تغییرات کلی جهانی شدیداً در حال افزایش است. بیماری همه‌گیر در سراسر جهان، جنگ در اوکراین و اسرائیل، گرمای بی‌سابقه، کاهش رشد اقتصادی، بی‌ثباتی سیاسی و ظهور هوش مصنوعی مولد، همگی انواع و اقسام ریسک‌های سیستمی‌ای را که در دنیای پرشتاب و به‌هم‌پیوسته‌ی ما وجود دارد، برجسته کرده‌اند. با آینده‌ای آشفته‌تر و نوسانات گسترده‌تر، ریسک‌های سیستمی ممکن است جنبه‌هایی از مدل کسب‌وکار بیمه‌ی سنتی مربوط به تجمیع و بازتوزیع ریسک در برخی بخش‌ها را به بوته‌ی آزمایش بگذارند. صنعت بیمه باید به چنین تهدیداتی آگاه باشد و هم‌اکنون برای اصلاح خدمات و توسعه‌ی محصولات محافظتی‌ای گام بردارد که به بهترین شکل نیازهای فعلی و آینده‌ی مشتریان‌ را برآورده می‌کند.

1. چشم‌انداز ریسک در حال تغییر است.

بسیاری از ریسک‌های نوظهور به‌طور چشمگیری سیستماتیک هستند، این واقعیتی‌ست که با همه‌گیری کرونا که عملاً کل جهان را همزمان تحت تأثیر قرار داد، موردتوجه قرار گرفت. همان‌طور که در بالا ذکر شد، ریسک‌های سیستمی می‌توانند به‌قدری بزرگ و گسترده شوند که سازوکار اصلی بیمه در خصوص تجمیع و بازتوزیع ریسک را به چالش بکشند. گرچه ممکن است مقیاس و هزینه‌ی چنین ریسک‌هایی برای بیمه‌گران آن‌قدر زیاد باشد که نتوانند به‌تنهایی با آن مقابله کنند. نظرسنجی جهانی مشتریان که در گزارش انجمن ژنو گنجانده شده، نشان می‌دهد که مشتریان به‌ویژه نگران بیمه‌پذیری فجایع طبیعی (به دلیل تغییرات آب‌وهوایی)، خطرات سایبری و عمر طولانی در آینده هستند.

این گزارش چارچوبی را برای ارزیابی ریسک‌های نوظهور و بیمه‌پذیری آن‌ها در آینده بر اساس چهار مقوله ارائه می‌کند: جدید بودن ریسک‌ها، ویژگی‌های متغیر ریسک‌های موجود، شکاف‌های دانش و مسائل حاکمیتی. همچنین ریسک‌های مشهود (جان انسان‌ها، زیرساخت‌ها و غیره) را در مقابل ریسک‌های نامشهود (از دست دادن شهرت، بی‌ثباتی و غیره) بررسی می‌کند. نتیجه رویکردی است که ممکن است برای نظارت بر عوامل شکل‌دهنده‌ی محیط ریسک و حوزه‌هایی که بیمه می‌تواند در آن‌ها ارزش ایجاد کند مفید باشد.

2. تلاش برای تقویت انتقال ریسک سنتی

این گزارش تأکید می‌کند که ریسک آب‌وهوا و سایبری به‌طور خاص تهدیدی برای بیمه‌پذیری به شمار می‌رود، و نظرسنجی مشتریان این باور مشترک را تأیید می‌کند که بیمه‌ی این ریسک‌ها ممکن است خارج از توان مالی یا خارج از دسترس باشد. درنتیجه اِعمال معیارهای ریسک مرسوم، به شکست بیمه‌پذیری ریسک‌های مرتبط منجر می‌شود.

از سوی دیگر، نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که رویکردهای نوآورانه می‌توانند مکانیسم‌های سنتی انتقال ریسک را بهبود ببخشند تا ریسک‌های نوظهور بیمه‌پذیرتر شوند. آن‌ها به‌طور خاص به پتانسیل پیشرفت‌های فناوری (از جمله مجموعه داده‌های غنی، مدل‌سازی پیشرفته و یادگیری ماشین) و استفاده از سرمایه‌ی جایگزین برای کاهش شکاف‌های حفاظتی اشاره می‌کنند.

3. بررسی گزینه‌های فراتر از انتقال ریسک

بیمه‌گران برای پاسخگویی به تقاضای بازار بیش از پیش بر توسعه‌ی پیشنهادهایی تمرکز می‌کنند که فراتر از حمایت مالی سنتی است، مانند خدمات پیش‌بینی ریسک و پیشگیری از آن. در این مورد،‌طرح‌های رفاهی که سبک زندگی سالم را ترویج می‌کند، مثال خوبی است. بیش از 80٪ از پاسخ‌دهندگان به این نظرسنجی علاقه‌مند به چنین پیشنهادات ارزش افزوده‌ای هستند، درحالی‌که تنها 30-50٪ از آن‌ها در حال حاضر از این خدمات استفاده می‌کنند؛ که این فرصتی روشن برای بیمه‌گران است.

خود گزارش به بهترین وجه این نکته را مطرح می‌کند: «امروزه شدت و تأثیر فزاینده‌ی ریسک‌ها، از آب‌وهوا گرفته تا ریسک‌های سایبری، شرایط آزمایش را برای بیمه‌گران مهیا می‌کند. با این حال، راه‌حل ارزش بیمه‌ی مستمر روشن است. بیمه‌گران با استفاده از تخصص خود برای ارائه‌ی خدماتی که به کاهش ریسک و ایجاد تغییرات مثبت در بین مشتریان خود کمک می‌کنند، می‌توانند اعتبار اجتماعی خود را حفظ و حتی تقویت کنند.» نویسندگان همچنین فرصت‌های قابل‌توجهی را برای بیمه‌گران می‌بینند تا نقش خود را به‌عنوان مروج منافع عمومی، به‌ویژه در حوزه‌ی پایداری، گسترش دهند.

نتیجه‌گیری

کسب‌وکار بیمه چیزی جز رسیدگی به ریسک نیست و باید مدیریت ریسک را جزو فرهنگ خود و مسئولیت تمام کارمندان خود قرار دهند. شرکت‌های بیمه‌گر با همکاری یکدیگر برای مقابله با بزرگ‌ترین چالش‌ها می‌توانند آینده‌ی بهتری را برای صنعت بیمه، مشتریان و جهان رقم بزنند.