افزایش فراوانی و شدت فجایع طبیعی هم هزینههای انسانی و هم مقادیر قابلتوجهی از خسارتهای بیمهشده را به همراه دارد و این تهدیدی برای بیمهگران است. کل صنعت بیمه در وهلهی نخست به دادههای مطمئن متکی است، بنابراین ریسکهای پرنوسان و غیرقابلپیشبینی توانایی این صنعت برای رشد را شدیداً مختل میکند.
بلایای طبیعی هم در بیمهی اموال ریسک محسوب میشوند (رویدادهای غیرمنتظرهی آبوهوایی مانند طوفان، سیل و زلزله اغلب میلیونها دلار تخریب به دنبال دارند) و هم در بیمهی کشاورزی (از بین رفتن محصولات زراعی و دشوارتر شدن کسب درآمد آتی برای کشاورزان).
یکی از محبوبترین فناوریهای مربوط به ریسک که بهطور بالقوه میتواند به شرکتهای بیمه در کاهش تهدید فزایندهی ناشی از تغییرات آبوهوا کمک کند، پایش ماهوارهای و تصویربرداری هوایی است. اینها مفاهیم جدیدی نیستند؛ این همان فناوری زیربنایی است که تلفنهای هوشمند ما را به هم متصل میکند و نقشهی گوگل را تقویت میکند.
اما به دلیل هزینهی بالای ماهوارهها، استفاده از این فناوریها از قدیم در بین بیمهگران کمشمار بوده است و تجزیهوتحلیل پسافاجعه از موارد کاربردی شناختهشدهی امروزی آنها است. اکنون، جهان شاهد افزایش ادعای خسارت و همچنین وقوع خسارات در سطح جهان است که عمدتاً ناشی از تغییر الگوهای آبوهوایی است و از سوی دیگر بر روی زیرساختهای شکننده تاثیر مخربتری دارد.
این موضوع همچنین به املاک و شهرها در مقیاس بزرگ آسیب میزند. ناگفته پیداست، امروزه بیمهگران میخواهند ریسک را پیش از موعد تجزیهوتحلیل کنند تا بتوانند تصمیمات دقیقتری بگیرند و ضرایب خسارت خود را بهبود بخشند. نکتهی دلگرمکننده این است که چنین قابلیتی امروزه وجود دارد و مقرونبهصرفهتر از قبل نیز هست و در سالهای آینده با قابلیتهای جدید ماهوارهای که بهصورت آنلاین عرضه میشوند هم بهبود پیدا خواهد کرد.
کاربردهای اصلی تصویربرداری ماهوارهای در بیمه
به دلیل ماهیت تصویربرداری و عکاسی هوایی، پهپادها و ماهوارهها میتوانند برای بیمهها بیاندازه مفید باشند. آنها میتوانند حجم عظیمی از دادهها -دادههایی آنقدر انبوه که هیچ انسانی قادر به پردازش آنها نیست- را دریافت و بهمنظور تعدیل خسارت یا ارزیابی ریسک تفسیر کنند.
بیمههای تخصصی که برای استفاده از پایش زمین، تصویربرداری هوایی و فناوری ماهوارهای مناسب هستند، مدلهایی هستند که در آنها دادههای بهموقع و دقیق در مورد شرایط جغرافیایی و محیطی بسیار اهمیت دارند.
هجوم مداوم دادههای بلادرنگِ کسبشده از این فناوریها میتواند به مدلهای پویاتر بیمه منجر شود؛ یعنی مدیریت ریسک بهتر و پردازش دقیقتر و سریعتر مطالبات خسارت.
در هر یک از این بیمهها، کاربردهای فردی متعددی مانند ارزیابی ریسک، کشف تقلب و رسیدگی به خسارت وجود دارد که میتوان با استفاده از فناوری هوایی و ماهوارهای از آنها پشتیبانی کرد.
به عنوان مثال، شرکت Tensorflight یک اینشورتک بیمهی لهستانی-آمریکایی است که از تصاویر ماهوارهای و هوش مصنوعی برای تهیهی اطلاعات میدانیِ ویژگیهای فیزیکی و پروفایلهای ریسک ساختمانها استفاده میکند. آنها با تصاویر ماهوارهای میتوانند هر سازهای را در سطح جهان ارزیابی کنند، اطلاعات مربوط به ساختمان (مانند ابعاد ساختمان، نوع ساختوساز، پوشش گیاهی مجاور و ریسکهای احتمالی) را جمعآوری و همچنین تغییرات در املاک را شناسایی نمایند. این موضوع شامل تجزیهوتحلیل خسارت پس از بلایای طبیعی، مانند طوفانها و در مناطق درگیر فاجعه است، یعنی جاهایی که بازرسی میدانی غیرممکن است و سایر منابع تصویربرداری قادر به ارائهی جزئیات مورد نیاز برای فرایند بیمه نیستند. آنها همچنین در زمینهی کشاورزی نیز فعالیت میکنند و از تصاویر ماهوارهای برای نظارت بر سلامت محصولات و پیشبینی خسارت احتمالی محصولات بهره میگیرند.
این فناوری در حال حاضر برای تجزیهوتحلیل ریسک و تعدیل خسارت پس از مطالبهی خسارت مورداستفاده قرار میگیرد. البته امروزه با چنین کاربردی به نظر میرسد تأکید بیشتر بر تجزیهوتحلیل ریسک است زیرا به مدیریت پیشگیرانه و قیمتگذاری دقیق محصولات بیمهای کمک میکند. با این حال، نقش این فناوری در ارزیابی خسارت نیز در حال رشد است، بهویژه با پیشرفت تجزیهوتحلیل دادهها و فناوری تصویربرداری.
مدیران شرکت یادشده معتقدند بیمهگری کاربرد اصلی چنین فناوریهایی است زیرا استفاده از آن بسیار سریع است. برای هر اموالی که بیمهگر به آن علاقه دارد، میتوان بهسرعت تصویری جدید و با وضوح بالا تهیه کرد و دادههای مورد نیاز برای تعیین قیمت بیمه را نیز استخراج کرد. تقریباً تمامی اماکن مورد نظر بیمهگر معمولاً دارای تصاویری است که بهراحتی در دسترس هستند.
کاربردها تصاویر ماهوارهای در آینده
مانند بسیاری از فناوریها، استفاده از این تکنولوژی نیز اغلب بستگی به در دسترس بودنش دارد. هرچه ماهوارههای بیشتری پرتاب شوند، توانایی همهی شرکتها -نهفقط شرکتهای بیمه- در استفاده از این فناوری بهطور تصاعدی مقرون بهصرفهتر میشود. در حال حاضر بیش از 1٬000 ماهوارهی پایش زمین در مدار قرار دارند که همهچیز را از مخابرات گرفته تا اینترنت ماهوارهای تأمین میکنند.
در حالی که اکثر شرکتهای بیمهی تخصصی در حال حاضر نیز از تصاویر ماهوارهای استفاده میکنند، برگ برنده پیشبرد اتوماسیون است. این امر شامل تجزیهوتحلیل سریعتر، استخراج نقاط دادهی غنیتر و نظارت بر طیف وسیعتری از اموال و ریسکها از طریق پایش زمین است. یکی از روندهای نوظهور، یکپارچهسازی تجزیهوتحلیل پیشبینانه با پایش دائم ماهوارهای است. بیمهگران در حال گذار از مدل ایستای «بفروش و فراموش کن» به رویکردی پویا هستند و بهطور مستمر اموال را پایش و ریسکهای بالقوه را بهطور پیشگیرانه پیشبینی میکنند.
پتانسیل زیادی در این زمینه وجود دارد. کاربردهای موجود [در آینده] گسترش یافته و تدقیق خواهند شد. تکامل پایش زمین، تصویربرداری هوایی و فناوری ماهوارهای، بهویژه هنگامی که با پیشرفتهای هوش مصنوعی و یادگیری ماشین همراه باشد، میتواند به کاربردهای جدید بیشماری در بیمه منجر شود.
استفاده از تصویربرداری بلادرنگ برای ارزیابی ریسک پویا امکان قیمتگذاری و تنظیم شرایط بیمهنامهی دقیق را فراهم میکند. تجزیهوتحلیل خودکار خسارت پس از فاجعه میتواند رسیدگی به مطالبات خسارت را تسریع کند. تحلیل پیشبینانه برای پیشگیری از خسارت میتواند سناریوهای خسارت را پیشبینی و اقدامات پیشگیرانه را اطلاعرسانی کند. ردیابی، نظارت و ارزیابی مستمر اموال پوشش بیمهای مناسب را تضمین میکند.
به همین ترتیب، تجزیهوتحلیل پیشرفته یا حتی کاملاً محلیِ آبوهوا، ریسکهای مربوط به آبوهوا را بهتر ارزیابی میکند و این امر برای بیمهی کشاورزی و اموال بسیار مهم است. از دیگر دستاوردهای این فناوری میتوان به این موارد اشاره کرد: نظارت آنی بر انطباق با مقررات زیستمحیطی برای بیمهنامههای مسئولیت زیستمحیطی؛ نظارت مستمر بر یکپارچگی زیرساختها برای شناسایی و برجسته کردن ریسکهای بالقوه؛ ارزیابی و انطباق با پروفایلهای ریسک جدید ناشی از تغییرات آبوهوا.
از آن گذشته این امکانات نیز فراهم خواهند شد: محصولات بیمهی سفارشیسازیشده با توجه به نیازهای یک فرد یا صنعت بر اساس اطلاعات؛ صدور آنی بیمهنامه که به دارندگان بیمه این امکان را میدهد تا پوشش را بر اساس دادههای فعلی تنظیم کنند و یک مدل بیمهی انعطافپذیرتر را ایجاد کنند.
این کاربردهای نوظهور میتوانند دقت، کارایی و مشتریمداری خدمات بیمه را بهطور قابلتوجهی افزایش دهند و آنها را با شرایط دنیای واقعی و نیازهای مشتری هماهنگتر کنند.
در یک نگاه
اگر این دیدگاه آرمانشهری محقق شود، هم به نفع بیمهگران خواهد بود و هم به نفع بیمهگذاران. تهدیدهای جدید که عمدتاً ناشی از افزایش ریسک آبوهوایی است، درآمد خالص بسیاری از بیمهگران را با خطر مواجه میکند مگر اینکه روشهای جدیدی برای تعریف و توصیف ریسک پیدا کنند. بهعنوان مثال، زمانی سیل بیمهناپذیر تلقی میشد و برخی میگویند ریسک آتشسوزیهای وسیع نیز به اینسو میرود.
استقبال از فناوریهای جدید بهمحض دسترسپذیری یا مقرونبهصرفه بودن از ویژگیهای بارز اینشورتک است. شناسایی ریسک قبل از وقوع خسارت، بیمهگذار را در برابر شرایط مخرب بالقوه محافظت میکند و اعتماد بین بیمهگر و بیمهگذار را بهبود میبخشد.