فناوری می‌تواند با پیشرفت‌هایی که داشته، به کاهش آسیب‌های ناشی از بلایای طبیعی کمک کند. براساس گزارش ژورنال بیمه در آمریکا، تنها در سال ۲۰۲۰ بیش از ۱۰.۳ میلیون هکتار از زمین‌های آمریکا به دلیل آتشسوزیهای گسترده از بین رفته‌است. این رقم، سه برابر میانگین ده ساله مربوط به سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ است.
بررسی‌های دیگری نشان می‌دهد که آتشسوزی‌ها در آمریکا هزینه‌ای ۱۷۰ میلیارد دلاری را در سال ۲۰۲۰ به همراه داشته‌است. حالا به این بلای طبیعی، موارد دیگری نظیر سیل، طوفان و دیگر فجایع طبیعی را هم اضافه کنید تا ببینید سالانه چه خسارتی تنها در آمریکا ایجاد می‌شود. اما راهی وجود دارد که می‌توان به کمک آن جلوی بروز بحران‌های بزرگ را گرفت.
گروهی از پژوهشگران در آمریکا دست به کار شده‌اند و مطالعاتی را درباره فناوری آغاز کرده‌اند تا به کمک آن اثرات بلایای طبیعی کاهش پیدا کند. آن‌ها از فناوری به عنوان ابزاری برای شبیه‌سازی بهره می‌گیرند و آسیب‌های احتمالی به زیرساخت‌ها را رصد می‌کنند. در نهایت به کمک هوش مصنوعی می‌توان اثرات و آسیب‌های احتمالی را از قبل، پیش‌بینی کرد.
اما پیش‌بینی به چه کار می‌آید؟ وقتی از قبل بدانید که در کجا قرار است بلایی طبیعی نظیر آتشسوزی یا طوفان یا سیل رخ بدهد و این پیش‌بینی دقیق و درست باشد، این امکان را خواهید داشت که به موقع واکنش نشان دهید و در نتیجه با این اقدامات، جلوی بروز اثرات تخریبی را خواهید گرفت. به‌علاوه، برنامه‌ریزی‌های پیشرفته‌ای هم در این زمینه صورت خواهد گرفت. برای مثال می‌فهمید که با چه ابزاری می‌توان با آتش مقابله کرد.
البته تیمی که در آمریکا در زمینه فناوری‌های کاربردی در آتشسوزی فعالیت می‌کند، از سال ۲۰۱۴ کار خود را در این زمینه آغاز کرده‌است. آن‌ها به دنبال الگوریتم‌هایی هستند که به انسان‌ها قدرت پیش‌بینی می‌دهد. هر بار می‌توان دریافت که چه چیزی چشم‌انداز را تغییر داده‌است. مقامات می‌توانند از چنین فناوری‌هایی برای بررسی اثرات و خسارت‌های فیزیکی بر زیرساخت‌ها بهره بگیرند.
فناوری‌هایی که در این زمینه ابداع شده‌اند نخستین بار در سال ۲۰۱۶ مورد استفاده قرار گرفتند. این فناوری‌ها به پیش‌بینی میزان خسارت‌های ناشی از طوفان کمک می‌کردند. به‌علاوه در زمینه خسارت‌های وارد شده به زیرساخت‌ها هم نقشی موثر داشتند.
حالا کسانی‌که روی این فناوری‌های سرمایه‌گذاری کنند، فرصت خوبی برای پیشرفت به دست خواهند آورد. آن‌ها می‌توانند به داده‌ها به خوبی دسترسی پیدا کنند و این اطلاعات را در اختیار شرکت‌های بیمه بگذارند. در واقع آن‌ها می‌توانند به کمک‌های فناوری‌های جدید در این زمینه، به منبع بزرگی از داده‌ها و اطلاعات تبدیل شوند.
رادارها از جمله فناوری‌های کاربردی در این زمینه هستند که به پیش‌بینی‌ها در این زمینه کمک می‌کنند. رادارها، تصاویری را ارسال می‌کنند که به کمک آن‌ها می‌توان هر تغییری را در وضعیت آب‌وهوایی و به صورت کلی شرایط اقلیمی زمین، زیر نظر داشت. برخی از این تصاویر نقش اطلاعاتی ارزشمندی دارند و می‌توانند به پیش‌بینی وضعیت در آینده کمک کنند. این‌ها همان اطلاعاتی هستند که شرکت‌های بیمه هم می‌توانند از آن‌ها بهره‌مند شوند.
البته تصاویر رادارها، نیاز به تحلیل دارد. آن‌ها که در این زمینه فعالیت و سرمایه‌گذاری می‌کنند، به دانش لازم برای تحلیل تصاویر هم دست پیدا می‌کنند و در نهایت می‌توان از آن بهره‌مند شوند. در نهایت تصاویر و تحلیل‌های آن‌ها، ابزاری کاربردی برای پیش‌بینی آینده هستند.
جدول‌هایی که برای پیش‌بینی فاجعه‌های طبیعی به دست می‌آیند در حقیقت از مسیر فناوری عبور کرده‌اند و به کمک جدیدترین فناوری‌ها ایجاد شده‌اند. به کمک آن‌ها حتی می‌توان میزان خسارت‌هایی که احتمال دارد به زیرساخت‌ها وارد شود را هم پیش‌بینی کرد.
مدل‌هایی که برای محاسبه میزان خسارت‌های ناشی از بلایای طبیعی وجود دارند هم همگی به کمک فناوری‌های جدید ابداع شده‌اند و از مسیر فناوری و نوآوری حاصل می‌شوند.
افزایش بلایای طبیعی به دلیل تغییرات اقلیمی، باعث شده پیش‌بینی فاجعه‌های بعدی و تلاش برای پیشگیری از آن‌ها در همه کشورها به یک ضرورت تبدیل شود. در آمریکا تیم‌هایی به صورت علمی روی این قضیه متمرکز شده‌اند و درباره آن پژوهش می‌کنند. در دیگر کشورها هم باید تمرکزی ویژه روی این مسائل گذاشته شود تا بتوان به کمک فناوری، جلوی بروز فاجعه‌های بزرگ را گرفت و از مقیاس و شدت آن‌ها کاست. سرمایه‌گذاری در این مسیر، می‌تواند به کاهش ضررها و خسارت‌های ناشی از آن، کمک کند.