همهگیری، شکاف مراقبتی بیمه جهان را برجستهتر کردهاست. این شکاف در حقیقت تفاوت میان منابع مورد نیاز و منابع در دسترس برای یک رویداد نامنتظره را نشان میدهد. طبق گزارشهای موسسه سوییسری، سال گذشته میزان این شکاف به ارزش 1.4 تریلیون دلار رسید. این شکاف میان ضررهای اقتصادی و بیمهشدگان، کمبود پایداری اجتماعی، بهویژه در اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه را تشدید میکند.
مورد سیل در آمریکا نشان میدهد که حتی در بازارهای توسعهیافته هم ریسکهایی وجود دارد که قابلیت بیمه ندارند. از هر شش خانه در آمریکا، تنها یکی از بیمه سیل برخوردار است. به همین خاطر است که هزینه خسارت طوفان به طور متوسط در یک سال، 19 میلیارد دلار برای بیمهنشدهها و 5 میلیارد دلار برای بیمهشدهها است.
دیجیتالی کردن میتواند تا حدود زیادی این وضعیت را تغییر دهد. نخستین اتفاقی که با دیجیتالی شدن میافتد این است که بیمهگران میتوانند چشماندازی وسیعتر داشته باشند و حتی اطلاعاتی از افرادی به دست بیاورند که بیمه نشدهاند. دومین مورد این است که فناوریهای دیجیتالی کمک میکند موانع اصلی را برای خرید بیمه از پیش پای مردم و کسبوکارها برداریم. در واقع به کمک فناوریهای دیجیتالی، خدمات بیمهای هم در دسترس میشوند و هم جذابیت پیدا میکنند.
ریسکها با دانش، قابلیت بیمه پیدا میکنند
تصور کنید دادههای بسیاری برای بررسی ریسک در اختیار دارید. واضح است که این دادهها به تجزیهوتحلیل بهتر ریسکها کمک خواهد کرد. بیمهگر به کمک اطلاعاتی که از ریسک به دست آورده میتواند نرخ بهتری را برای آن تعیین کند. برای مثال در مورد همین سیل که پیشتر هم صحبتش به میان آمد، در گذشته نمیتوانستیم به صورت دقیق میزان خطر را بررسی کنیم اما اکنون به کمک فناوریهای دیجیتالی و دادههایی که در اختیار داریم، این شرایط تغییر میکند و بیمهگر میتواند به شکلی دقیقتر پوشش بیمه برای سیل را ارائه کند.
کلانداده و محاسبات فضای ابری همگی جزو مدلهای جدیدی هستند که صنعت بیمه را متحول میکنند. برای مثال از دل همینها، بیمه پارامترک متولد شدهاست که توانسته تحولاتی اساسی در صنعت بیمه ایجاد کند. (برای آشنایی بیشتر با بیمه پارامتریک، اینجا کلیک کنید)
هر چه دانش بیمهگران بیشتر باشد، احتمال موفقیتشان هم بیشتر خواهد بود. برای دانش بیشتر هم باید از فناوریهای دیجیتالی و دادهها بهره بگیرند. به این ترتیب میتوانند میزان شکاف را هم کاهش دهند.
مسیر هموار میشود
کلاندادهها این قابلیت را دارند که بازاری جدید ایجاد کنند. مواردی که در گذشته قابلیت بیمه شدن نداشتند، به کمک دادهها بیمهپذیر میشوند. به همین خاطر است که از داده به عنوان طلای جدید یاد میشود. هوش مصنوعی هم باعث شده تجزیهوتحلیل دادهها به شکلی بهتر و اصولیتر انجام شود.
به عبارت دیگر میتوان گفت کلانداده بستری حاصلخیز فراهم میکنند که بیمهگران میتوانند به وسیله آن به ثمرههای مطلوبی دست پیدا کنند. البته باید استانداردهایی برای بهرهگیری از دادهها در نظر گرفته شود.
دیجیتالی شدن هم به حذف موانع برای دسترسی به خدمات بیمهای کمک میکند و هم هزینهها را کاهش میدهد. به این ترتیب به کمک فناوریهای دیجیتالی میتوان بسیاری از ناکارآمدیها را در بازار بیمه از میان برداشت.
به هر حال در نظر داشته باشید که همیشه ریسکهایی وجود دارند که بیمهپذیر نخواهند بود. فناوری در مسیر شناسایی همه ریسکهاست اما رویکرد جدید این است که جلوی بروز خطرات گرفته شود. اما باید بپذیریم که فناوریها هم نمیتواند بر همه ریسکها غلبه کند و بروز برخی از آنها ناگزیر است.