چندی پیش مارک زاکربرگ، بنیان‌گذاری و مدیرعامل فیسبوک نام شرکت خود را به متا (Meta) تغییر داد. هدف از این برندسازی مجدد از نگاه خودش این بود که پلتفرمی برای متاورس در آینده بنا کند. اما متاورس چیست؟
متاورس یا فرادنیا (Metaverse) نظریه‌ای درباره فناوری جدید در آینده است، در واقع می‌توان آن را ابرواقعیت مجازی دانست که کاربران به کمک آن می‌توانند از سرتاسر دنیا به یکدیگر متصل شوند.
شاید با خودتان بگویید این که همان فضای مجازی خودمان است. اما اینطور نیست! متاورس در حقیقت ترکیبی از فضای مجازی، اینترنت و واقعیت افزوده است.
آنچه زاکربرگ مطرح کرد دیوانه‌کننده است و در زمان من، شما یا سایر افراد درک نخواهد شد. حتی اگر 150 سال عمر کنیم باز هم به سادگی آن را درک نخواهیم کرد.
تصویری که زاکربرگ خلق کرده، رویایی است که خوره‌های بازی و گیمرها به آن علاقه زیادی دارند. به این ترتیب شاید هنوز خیلی برای بیمه‌گران جذابیت نداشته باشد اما در درازمدت باید آن را جدی گرفت.
اینترنت قرار است سروشکلی تازه به خود بگیرد و همه ما باید خودمان را برای آن آماده کنیم. در دهه 90 میلادی وقتی اینترنت تازه متولد شده بود، بیشتر نقش رسانه را ایفا می‌کرد. شرکت‌ها اخبار و آگهی‌های خود را در قالب خوراک به خورد مصرف‌کنندگانی می‌دادند که پشت کامپیوترهایشان نشسته بودند.
در سال‌های 2000 تا 2010 بود که نسل دوم اینترنت وارد میدان شد. از آن زمان، اینترنت وجهه‌ای تعاملی هم پیدا کرد. شرکت‌هایی نظیر فیسبوک به این فرایند تعاملی کمک می‌کردند. حالا اینترنت برای جهشی دوباره آماده شده و آن هم متاورس است.
عمده قدرتی که اینترنت نسل جدید دارد از محل اطلاعاتی است که کسب می‌کند. از حس‌گرها گرفته تا دوربین‌ها همگی به ایجاد اطلاعات برای نسل جدید اینترنت کمک می‌کنند. از طرفی سرعت و قدرت افزایش پیدا می‌کند و از طرف دیگر، هوش مصنوعی باعث می‌شود که شرایط کاملا متحول شود.
البته هنوز موانعی برای تولد نسل جدید اینترنت وجود دارد. بزرگ‌ترین مانع هم فناوری است. شاید بگویید ما اکنون واقعیت مجازی را داریم. اما این واقعیت مجازی هنوز ذره‌ای برای سفر اینترنت به دنیای متاورس آماده نیست. البته 30 سال پیش هم خبری از حقیقت و واقعیت مجازی نبود و اکنون شاهد آن هستیم. پس این پیشرفت به مرور حاصل خواهد شد.
هنوز مواردی نظیر بافت، رایحه و نظیر این‌ها به سختی به کمک اینترنت و واقعیت مجازی منتقل می‌شوند و محدودیت‌هایی در زمینه آن وجود دارد. برای تولد نسل جدید اینترنت به نسل جدیدی از فناوری‌ها نیاز داریم که واقعیت مجازی در آن فراتر از شبیه‌سازی بانجی‌جامپینگ باشد.
به این ترتیب برای اینکه دنیای مجازی زاکربرگ بنا شود باید فناوری پیشرفت کند و محدودیت‌های واقعیت مجازی برطرف شود. شاید این اتفاق ده سال دیگر رخ بدهد و شاید هم بیشتر یا کمتر. پیشرفت ربات‌ها هم در این زمینه می‌تواند اثرگذار باشد.
شاید زاکربرگ بگوید خیلی جذاب است که با همان آواتارتان در دنیای مجازی می‌توانید به برج ایفل بروید و عکس بندازید. اما همه می‌دانیم که این تجربه برای به حقیقت پیوستن هنوز راه درازی را در پیش دارد. بسیاری از چیزها هنوز به سادگی شبیه‌سازی نمی‌شوند.
البته زاکربرگ نام شرکت را عوض کرده تا رسوایی‌هایی که از این طریق ایجاد شده بود به فراموشی سپرده شوند. در واقع از این طریق تلاش می‌کند ذهن مخاطبان خود را منحرف سازد. اما واقعیت این است که زاکربرگ، درک خودش را از دنیای واقعی از دست داده‌است.
البته همیشه فرصت امتحان چیزهای تازه در دنیای آنلاین و مجازی وجود دارد. گیمرها هم همیشه به دنبال توسعه این فرصت‌ها هستند. اما رویدادهای مجازی صرفا تکمیل‌کننده رویدادهای واقعی هستند. آن‌ها هیچ‌وقت در کانون زندگی ما قرار نخواهند گرفت.
صنعت بیمه فعلا چیزهای زیادی دارد که باید به آن‌ها توجه داشته باشد. متاورس زاکربرگ هنوز خیلی دور است.