رایانش لبه‌ای چگونه آینده را معماری می‌کند؟

فناوری هر روز به شکلی عمیق‌تر وارد جنبه‌های مختلف کسب‌وکارها می‌شود. هرچه فناوری بیشتر پیش می‌رود، ابزارهایی که در لبه بیرونی شبکه فناوری قرار دارند، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند، خواه آن ابزار یک حس‌گر صنعتی باشد یا گوشی همراه و حتی دوربین امنیتی.

آن‌چه به فناوری در کسب‌وکارها عمق بخشیده، اینترنت اشیا است. در معماری جدید فضای کسب‌وکارها، همه داده‌ها به کمک اینترنت اشیا و اتصال همه‌چیز به شبکه اینترنتی، یک‌جا می‌شوند. اما مشکل اینجاست که وقتی همه داده‌ها به کمک ابزارهای متصل به اینترنت در یک مرکز یا فضای ابری قرار می‌گیرند، دسترسی به آن‌ها مشکل می‌شود. حتی امکان دارد انتقال داده‌ها راحت نباشد یا با هزینه زیادی همراه شود.

اینجاست که مقوله «رایانش لبه‌ای» (Edge Comuting) وارد ادبیات اینترنت اشیا و فضای ابری می‌شود. رایانش لبه‌ای در حقیقت کمک می‌کند داده‌هایی که از ابزارها و وسایل متصل به اینترنت به دست می‌آیند به شکلی ذخیره شوند که دسترسی به آن‌ها ساده‌تر باشد و پوشیدگی کمتری داشته باشند.

رایانش لبه‌ای یعنی چه؟

تصور کنید که تعداد زیادی وسیله و دستگاه داریم که همه آن‌ها به اینترنت اشیا متصل هستند و داده‌هایشان وارد فضای ابری می‌شود. قطعا به پهنای باندی نیاز است که بتواند به موقع به هر یک از این داده‌ها دست پیدا کرد. رایانش لبه‌ای قرار است در این زمینه کمک‌کننده باشد.

به عبارت دیگر به کمک رایانش لبه‌ای، لایه‌های حساس و بیرونی که در معرض اینترنت اشیا قرار دارند در زمینه حجم داده‌هایی که منتقل می‌کنند، کنترل می‌شوند تا داده‌های مورد نیاز به لبه یا کناره‌های اینترنت سپرده شوند.

مزایای رایانش لبه‌ای

یکی از بخش‌هایی که رایانش لبه‌ای در مورد آن کمک‌کننده بوده، حوزه حمل‌ونقل است. برای مثال در بحث فرایندهای تلماتیکی که قرار است امنیت وسایل نقلیه را افزایش دهد، رایانش لبه‌ای باعث شده دسترسی به داده‌ها، به موقع انجام شود. به‌علاوه در زمینه ترافیک هم رایانش لبه‌ای موثر بوده‌است.

دیگر مورد استفاده رایانش لبه‌ای، برای دسترسی به اطلاعات ماهواره‌ای و سامانه‌های اطلاعات مکانی است. واضح است که این موارد کمک بسیاری به صنعت بیمه خواهد کرد.

اما ماجرای رایانش لبه‌ای تازه در ابتدای راه است. به زودی قرار است خدمات آن وارد ابزارهای پزشکیِ متصل به اینترنت هم بشود. البته این ایده‌ای جدید است که کارشناسان حوزه فناوری هنوز روی آن کار می‌کنند.

رایانش لبه‌ای از فیبرهای نوری پیشی می‌گیرد

فضای ابری قرار است تمامی داده‌ها را به شکلی متمرکز در خود ذخیره کند. اما این فضا، احتمالا فرسنگ‌ها با شما فاصله دارد و دسترسی به آن تنها از طریق فیبرهای نوری امکان‌پذیر است. به این ترتیب این احتمال وجود دارد که دسترسی به داده‌ها طول بکشد.

رایانش لبه‌ای قرار است معضل تاخیر در دسترسی به داده‌های ضروری را برطرف کند. در واقع رایانش لبه‌ای، داده‌ها را به کاربران نزدیک می‌کند. به همین خاطر است که آینده کسب‌وکارها به‌ویژه در زمینه فضای ابری می‌تواند در دستان رایانش لبه‌ای باشد.