روایت یک همایش بدون بازیگران تحول‌ساز / هوشمندی روی کاغذ!

12 آذر 1404
شناسه : 1092
منبع:

به گزارش اینشورتک به نقل از فرابیمه، اگرچه عنوان سیزدهمین همایش بیمه و توسعه، «مسیر نوآورانه برای تنظیم‌گری مؤثر»، نویدبخش یک رویکرد  تحول‌گرایانه بود، اما در همایشی که در آن «نظارت هوشمند» به‌عنوان موضوع اصلی مطرح شد، یک خلأ مشخص به چشم می‌خورد: غیبت کسانی که عملاً موتور محرکه این «هوشمندی» را شکل می‌دهند. در این رویداد، خبری از استارتاپ‌ها، اینشورتک‌ها و نوآورانی که در حال حاضر زیرساخت‌های تحول دیجیتال بیمه را در عرصه عمل پیاده‌سازی می‌کنند، نبود. این غیبت نه یک سهل‌انگاری ساده، بلکه نشانگر یک ذهنیت است که هنوز ترجیح می‌دهد درباره آینده صحبت کند، بدون آنکه پای کسانی که سازندگان آن آینده هستند، به میان بیاید.

همایش امسال قرار بود یک نمایشگاه از حرکت صنعت بیمه به سمت نظارت هوشمند و داده‌محور باشد. اما ترکیب پنل‌ها تصویری دیگر را به نمایش گذاشت: گفت‌وگویی کاملاً درون‌صنعتی، با حضور مدیران سنتی و بدون هیچ نماینده‌ای از اکوسیستم نوآوری. این تضاد، بیشتر از هر چیز، پیامی واضح داشت: فاصله عمیق میان شعارهای تحول و واقعیت سیاست‌گذاری‌ها.

 

نظارت هوشمند بدون اینشورتک‌ها؟ مانند صحبت از انقلاب بدون انقلابی‌ها

در دنیای امروز، تحول دیجیتال صنعت بیمه توسط استارتاپ‌هایی پیش می‌رود که داده‌ها را می‌فهمند، رفتار مشتریان را تحلیل می‌کنند و از هوش مصنوعی برای کشف ریسک‌های نوین استفاده می‌کنند. اگر این گروه حتی به پنل‌های همایش دعوت نمی‌شوند، طبیعی است که نتیجه‌گیری‌های همایش بیشتر به مرور وضعیت موجود شبیه باشد تا طراحی آینده.

 

جای خالی نوآوران در پنل‌ها

این همان نقطه‌ای است که روایت همایش دچار اختلال می‌شود. وقتی صحبت از APIهای باز، سندباکس‌ها، رگ‌تک و مدل‌های نظارتی نو می‌شود، اما کسانی که به‌طور مستقیم با این مفاهیم درگیر هستند حضور ندارند، نتیجه تنها یک گفت‌وگوی عقیم خواهد بود که در آن، بیشتر «از بیرون» درباره فناوری صحبت می‌شود، نه «با کسانی» که متخصص فناوری هستند.

 

صنعت بیمه هنوز از روبرو شدن با تحولات واقعی واهمه دارد

صنعت متعارف بیمه در سال‌های گذشته با احتیاط و محافظه‌کاری به نوآوری نگاه کرده است. حذف اینشورتک‌ها از چنین همایشی، نتیجه همان محافظه‌کاری است: ترجیح کنترل به مشارکت و ترجیح مونولوگ به دیالوگ. اما در دنیای رقابتی امروز، جایی برای این نوع تفکر باقی نمانده است. تحول به شریک نیاز دارد.

 

فرصتی که می‌توانست نقطه آغاز همکاری باشد، از دست رفت

این همایش می‌توانست فرصتی برای پیوند بازیگران مختلف صنعت باشد؛ موقعیتی برای گفت‌وگو درباره چالش‌های واقعی: اشتراک داده‌ها، مقررات پیچیده، رگ‌تک و تعاملات جدید بین نهاد ناظر و نوآوران. اما وقتی بخش مهمی مانند اینشورتک‌ها از این گفت‌وگو حذف می‌شوند، تصویر نهایی ناقص می‌شود.

روز بیمه با شعار «نظارت هوشمند» برگزار شد، اما در غیاب کسانی که ابزارهای واقعی این هوشمندی را می‌سازند. اگر صنعت بیمه بخواهد واقعا به عصر جدید وارد شود، باید از مدل‌ همایش‌های تک‌صدایی عبور کند. آینده این صنعت در گرو همکاری همه بازیگران است، به‌ویژه کسانی که امروز با سرعت بیشتری در حال پیشروی هستند.

ارسال نظر
پاسخ به :
= 5-4