تسریع نوآوری در بیمه در عصر اینشورتک

تاریخ: 23 مهر 1403
شناسه: 943

شرکت‌های بیمه به مدرن‌سازی سیستم‌ها، بهبود تجربه بیمه‌گذاران و توسعه محصولات، پلتفرم‌ها و خدمات جدید ارزش می‌دهند. با این حال، بسیاری از بیمه‌گران بیشتر بر بهبود سیستم‌های قدیمی تمرکز دارند تا نوآوری واقعی. این گزارش به بررسی عواملی می‌پردازد که بیمه‌گران را از نوآوری باز می‌دارد و چگونگی نگاه به اینشورتک‌ها به عنوان شرکای نوآوری، برای آماده شدن در مسیر تبدیل شدن به یک بیمه‌گر آینده را بررسی می‌کند. مهم‌ترین یافته‌ها درباره نوآوری بیمه در بازار امروز به این شرح است:

  • اکثر بیمه‌گران همچنان بر بهبود سیستم‌ها، محصولات و مدل‌های کسب و کار قدیمی متمرکز هستند، در حالی که منابع کافی را به نوآوری‌های برهم‌زننده بازار که می‌تواند آنها را در اقتصاد روزافزون مشتری‌محور متمایز کند، اختصاص نمی‌دهند.
  • برای کمک به تسریع نوآوری در بیمه، بیمه‌گران باید شروع به درنظر گرفتن استارتاپ‌ها به عنوان یک اکوسیستم از شرکا کنند، نه فقط یک فروشنده دیگر.
  • بهبود فناوری به تنهایی نمی‌تواند نوآوری پایدار را ایجاد کند مگر اینکه با تغییرات اساسی در استراتژی و مدل‌های عملیاتی شرکت‌های بیمه همراه باشد.
  • شرکت‌های بیمه احتمالاً نیاز خواهند داشت که نوآوری‌های اصلی را گسترش دهند تا تلاش‌های تحول‌آفرین را آغاز کنند. این امر می‌تواند توسط یک تیم اختصاصی برای پیگیری مدل‌های کسب و کار جدید و جستجوی جریان‌های درآمدی جایگزین به موازات بهبود سیستم فعلی تسهیل شود.

 

برای بیمه‌گر آینده، افزایش نوآوری حیاتی است

نوآوری طیف گسترده‌ای از تلاش‌های شرکت‌های بیمه را در بر می‌گیرد، از ارتقا و دیجیتالی کردن عملیات قدیمی؛ تا بهبود تجربه بیمه‌گذاران، توزیع‌کنندگان و کارکنان و در نهایت، تغییرات مخرب‌تر در محصولات، پلتفرم‌ها و خدمات. هر سه عنصر در تضمین رقابت‌پذیری بلندمدت صنعت در اقتصاد روزافزون مشتری‌محور ارزشمند هستند.

برای سنجش وضعیت صنعت از نظر نوآوری، با شرکت‌های بیمه، تسهیل‌کنندگان اینشورتک و آژانس‌های رتبه‌بندی مصاحبه شده است. اکثر آنها تخمین زدند که حدود 10 درصد منابع نوآوری به سمت تغییرات اساسی نحوه کسب و کار بیمه‌گران می‌رود، در مقابل 90 درصد برای ادامه فعالیت آنها به همان روشی که همیشه بوده است، فقط به صورت سریع‌تر و ارزان‌تر، منعطف است. شکاف منابع بین حفظ و تکامل نحوه کسب و کار بیمه‌گران باید کاهش یابد تا نوآوری در مقیاس بزرگ‌تر تقویت شود.

 

به اینشورتک‌ها به عنوان شرکای نوآوری بیمه نگاه کنید

اینشورتک‌ها در دهه گذشته 16.51 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری را برای تحریک نوآوری در صنعتی که از نظر تاریخی در تغییر کُند بوده، جذب کرده‌اند. در ابتدا، ممکن است بسیاری از بیمه‌گران اینشورتک‌ها را تهدید در نظر می‌گرفتند. اما در موج دوم رونق اینشورتک، اکثر استارتاپ‌ها برای حمایت از شرکت‌های بیمه موجود راه‌اندازی شده‌اند، نه جایگزینی آنها.

 

نکته مثبت این است که بیمه‌گران می‌توانند به یک اکوسیستم بسیار متنوع‌تر و کارآفرین‌تر برای ایده‌ها و راه‌حل‌های نوآورانه دسترسی پیدا کنند. نکته منفی این است که اغلب اوقات، اینشورتک‌ها به شرکت‌های بیمه موجود مانند هر تأمین‌کننده فناوری سنتی خدمت می‌کنند و به جای همکاری برای بازآفرینی بیمه در بلندمدت، به ارتقاء‌های تدریجی برای تقویت وضع موجود کمک می‌کنند.

علاوه بر این، نباید اینشورتک‌ها را به عنوان راه‌حل جادویی در نظر گرفت. در عوض، شرکت‌های بیمه می‌توانند شروع به فکر کردن درباره ترکیب قابلیت‌های چندین اینشورتک برای حل چالش‌های مهم کسب و کار، مانند درگیر کردن بیمه‌گذاران یا توانمندسازی نمایندگان، کنند.

 

ایجاد بیمه‌گران آینده

تهدیدهای رقابتی بلندمدت در حال ظهور هستند و شرکت‌های بیمه احتمالاً در آینده به نوآوری‌های بسیار متمایزتری نیاز خواهند داشت. سیلوهای سنتی بین رشته‌های شخصی و تجاری در مواجهه با تغییر رفتار و نیازهای مشتریان در حال شکستن هستند. دیجیتالی شدن همه صنایع را تحت فشار قرار می‌دهد تا محصولات و خدمات را سفارشی کنند و آنها را به صورت تقاضامحور، بلادرنگ و در چندین پلتفرم در دسترس قرار دهند.

نوآوری‌های تدریجی برای حفظ سیستم‌های موجود، گزینه‌های توزیع و مدل‌های کسب و کار احتمالاً در مواجهه با چنین تغییرات چشمگیری در جامعه و اقتصاد کافی نخواهد بود. تغییر اساسی در نحوه عملکرد و ارائه ارزش توسط بیمه‌گران در حال تبدیل شدن به یک ضرورت حیاتی است. این بدان معناست که اکثر بیمه‌گران دیگر نمی‌توانند صرفاً به نوآوری سطحی بپردازند. آنها باید ارزش پیشنهادی خود را برای خدمت به مصرف‌کنندگان در آینده‌ای بسیار متفاوت بازاندیشی کنند و قبل از اینکه دیگران، چه از درون و چه از بیرون صنعت، از آنها پیشی بگیرند، گام‌های اساسی‌تری بردارند.

بیمه‌گران قربانی شرایط نیستند، یا حداقل مجبور نیستند باشند. آنها هنوز فرصت دارند تا از طریق نوآوری، عملکرد خود را ارتقا دهند و قبل از اینکه دیگران آنها را مختل یا حتی جایگزین کنند، خود را دچار اختلال کنند.