دادهها و ابزارهای دیجیتال در حال حاضر به قابلیتهای رقابتی حیاتی برای شرکتهای بیمه تبدیل شدهاند و مرز بعدی آنها ابر است. در واقع، طبق تحقیقات مککنزی، بیمه یکی از پنج بخش برتر از لحاظ ارزش بالقوه ایجاد ارزش از ابر است که میزان آن 70 تا 110 میلیارد دلار در سال 2030 برآورد شده است؛ به نحوی که به عنوان درصدی از درآمد قبل از بهره، مالیات و استهلاک (EBITDA)، بیمه رتبه اول را دارد.
برای درست کردن فضای ابری، اپراتورها باید روی دو چیز تمرکز کنند: تعیین ارزش موجود در ابر و ایجاد مشارکت بین واحدهای کسبوکار و بخشهای فناوری اطلاعات.
در مورد اینکه ارزش در کجای ابر قرار دارد، باید روشن بود. ابر با کاهش هزینهها و ریسکها در کل فناوری اطلاعات و کارکردهای محوری آن، راه کارآمدتری برای عمل کردن سیستمهای فناوری اطلاعات است. این فناوری بسیار سهلالوصول است. پتانسیل بیشتر آن، در ایجاد ارزش از طریق نوآوری با استفاده از ابر، برای توسعه جریانهای درآمدی جدید است. این نوآوریها شامل استفاده از تحلیلهای پیشرفته، اینترنت اشیا و خودکارسازی برای ارائه محصولات جدید به بازار است. به عنوان مثال، یکی از شرکتهای بیمه، راهحل جدیدی را بهصورت مستقیم به مصرفکننده اعلام کرد تا کشف کند که چگونه میتوان کارایی خسارت را با استفاده از اتوماسیون کمکد[1] و فرآیندکاوی، برای تغییر فرآیندهایی خسارت که زمانی 45 روز طول میکشید، به میزان قابل توجهی افزایش داد.
نوآوری ابری مزایای قابل توجهی دارد. از جمله:
برای مثال، اطمینان از اینکه موضوعات مربوط به ابر در بحثهای استراتژی سازمان گنجانده شدهاند، به تیمها فرصتی میدهد تا از اینکه چگونه خدمات ابری میتوانند اهداف کسبوکار را پیش ببرند، درک عملی ایجاد کنند. رهبران فناوری اطلاعات باید مجموعهای از مثالها را گرد هم بیاورند که نشان دهد چگونه همتایانشان از ابر استفاده میکنند. این کار به رهبران در سراسر کسبوکار کمک میکند تا آنچه را که میتوانند انجام دهند، تجسم کنند.
علاوه بر این، برنامههای غوطهوری که رهبران فناوری اطلاعات و کسبوکار را در کنار هم قرار میدهند، میتوانند به هر دو انرژی ببخشند. این برنامهها میتواند شامل بازدیدهایی برای یادگیری از همتایان خود در مؤسسات دیگر باشند که سفرهای ابری مشابهی را پشت سر گذاشتهاند. موثرترین برنامههای غوطهوری شامل یک برنامه درسی یادگیری فناوری ابری برای رهبران کسبوکار است تا به آنها کمک کند که بفهمند چگونه ابر میتواند ابتکارات تحولآمیز را فعال کند. در یک شرکت جهانی بیمههای زندگی و بازنشستگی، مدیر ارشد اطلاعات یک برنامه سه ماهه غوطهوری در فناوری ابر را برای 100 رهبر برتر کسبوکار و فناوری اطلاعات شرکت ترتیب داد. این برنامه شامل یادگیری اصول اولیه، تمرینات میدانی و بازدید از محل بود. اعضای تیم رهبری پس از بیرون آمدن از این جلسات، قابلیتهای ابری را که بیشتر مربوط به آنها بود شناسایی کردند و سپس یک نفر را برای پیشرفت در هر یک به آنها اختصاص دادند.
برای اینکه صنعت بیمه بتواند ابر را با پتانسیل کاملش به کار ببرد، رهبران ارشد باید به هنر ممکن ساختن چیزهای ناممکن فکر کنند. بیمهگرانی که از ابر بهطور مؤثر استفاده میکنند، میتوانند تجربیات همهکانالی بهتری را برای مشتریان فراهم کنند، مجموعه متنوعی از خدمات یکپارچه را توسعه دهند و راهکارها را به سرعت عرضه کنند. این فرآیند ممکن است فشرده و دشوار باشد، اما دلیلی برای شروع نکردن نیست.
[1] اتوماسیون کم کد که با نامهای اتوماسیون کد کم یا کد پایین هم شناخته میشود، در واقع ابزاری است که برای خودکارسازی فرایندهای مربوط به کسبوکارهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرد و در آن نیاز کمی به کدنویسی وجود دارد. در این اتوماسیون، کار با پروژهها برای کارکنان غیرفنی سازمان هم امکانپذیر بوده و آنها بهراحتی میتوانند با نرمافزار کار کنند و همچنین وابستگی به مهندسان نرمافزار و توسعه دهندگان حرفهای نیز کاهش پیدا میکند.
پردازش ابری یا سیستمعاملهایی که مبتنی بر ابر هستند، کمک میکنند تا استفاده از اتوماسیونهای کد پایین افزایش پیدا کند؛ چراکه آنها با ارائه یک راهحل امن و منعطف، به کاربران این امکان را میدهند تا بتوانند در سراسر سازمان یا شرکت مربوطه همکاری داشته باشند. در این صورت دسترسی به نرمافزارها برای کارکنان راحتتر خواهد بود و در صورت لزوم، با بهروزرسانی منظم این برنامهها میتوان مطمئن شد که کاربران همیشه از آخرین نسخه استفاده میکنند. یکی دیگر از مزیتهای مهم استفاده از پردازش ابری این است که آنها قابلیت آزمایش بر روی سرویسهای جدید را دارا هستند و در صورتی که راهحلی جواب نداد، بدون هیچ نگرانی در خصوص هدر رفتن پول در زیرساختهای فیزیکی که بهمنظور پشتیبانی از خدمات ارائه شده است، میتوان بهراحتی آنها را کنار گذاشت.